Het levenskunstdagboek heeft me zowel inzichten als verrassingen opgeleverd, het voelde als een cadeautje voor mezelf en daar werd ik steeds weer blij van.
Voor mij was het schrijven van het levenskunstdagboek vooral naar binnengericht, tot mezelf komen, mezelf de ruimte geven, zelfinzicht verwerven, daarnaast heroriëntatie welk talent ik de komende tijd samen en voor medemensen in wil zetten.
Het is nu bijna twee maanden geleden dat het levenskunstdagboek eindigde....
In ieder geval zijn die twee maanden een bevestiging van het belang van het meedoen, want ik heb de afgelopen maanden nauwelijks geschreven en dat was me vanaf september 2015 nauwelijks meer overkomen. De trucs die ik bedacht om weer te schrijven, hebben weinig opgeleverd.
Ik heb gedurende dat levenskunst jaar vrij veel en in ieder geval zeer geregeld geschreven.
Je kunt dus wel zeggen dat ik een klein beetje gelukkiger ben geworden. Samenvattend: ik heb van het schrijven genoten, het heeft inzichten en zelfkennis opgeleverd waar ik mee verder kan en het herlezen heeft aanknopingspunten opgeleverd om op door te gaan.
De vragen van de kaarten hebben me herhaaldelijk in beweging gezet bij het schrijven, soms was het thema zelf voldoende om een stroom associaties op gang te brengen,
De citaten hebben me vaak geïnspireerd en ik heb ze geregeld als kapstok gebruikt om gedachten te formuleren.
Van de schrijftips om over het thema iets in een bepaalde vorm op te schrijven heb ik vaak dankbaar gebruik gemaakt. Een aantal resultaten daarvan heb ik op je weblog gezet als reactie. De uitnodigingen om te tekenen of collages te maken, bleken niets voor mij.
De muziekfragmenten en filmpjes vind ik een goed idee. Soms spraken ze me niet aan, soms was ik zeer ontroerd en diverse malen heb ik mee zitten zingen.
Voor mij was het schrijven van het levenskunstdagboek vooral naar binnengericht, tot mezelf komen, mezelf de ruimte geven, zelfinzicht verwerven, daarnaast heroriëntatie welk talent ik de komende tijd samen en voor medemensen in wil zetten.
Ik heb dus geaarzeld om mezelf voor te stellen, ik heb niet vaak gereageerd op de thema’s.
Soms dacht ik dat wat ik op had geschreven wellicht voor anderen waardevol kon zijn.
Een paar maal heb ik reacties van anderen gelezen, maar daar ben ik snel vanaf gestapt, dat leidde te veel af. Het levenskunst schrijven was voor mij immers naar binnen kijken en niet me naar buiten richten. Ik heb voldoende steun en hulp gekregen van jouw begeleidende stukjes, de citaten, vragen en tips bij de thema’s. Ik had kennelijk geen behoefte aan uitwisseling met andere deelnemers.
Lieve Anky het was een inspirerend jaar waar ik blij mee ben. Graag bedank ik je voor je inzet en voor dit initiatief en voor de vele mooie teksten.
- Ria